Całe szczęście dzięki różnym moim wspaniałym znajomym, którzy dają drugie życie drewnianym domom w różnych częściach Beskidów, nauczyłam się kiedyś wjeżdżać autem pod stromizny. 'Nasza Polana' skrywa się bowiem przed nieporządnymi turystami, którzy jadą w przyrodę po to by grilować i słuchać muzyki z zaparkowanego auta. Skrywa się tuż za lasem, trzeba tylko pokonać kilka stromych podjazdów i ostrych zakrętów. Tam między usypiającymi jałoniami snułyśmy pieśni naszymi kobiecymi głosami.
Było pięknie Was słuchać, nie tylko jak śpiewacie, ale jak opowiadacie o swoim życiu. Każda inna, każda z inną pasją. Stworzyłyście paletę barw, jakiej miło mi było się przyglądać i ją kontemplować. Wyjechałam zdecydownie z niedosytem, zarówno Waszych historii i wspólnego śpiewania. Dlatego liczę na ciąg dalszy - zobaczmy się na wiosnę!
'Naszą Polanę' wirtualnie możecie poznać tu: >>klik, a przede wszystkim zachęcam do odwiedzin na żywo :)
A tu nagranie wesołej pieśni z lubelszczyzny "Szedł gajowy z toporem do lasu". Miłego odsłuchu! PS. Można śpiewać z nami ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz